ازگلوی عشق برمی خیزد

وتا گلوی تو امتداد می یابد

باید پرتاب می شد

وشرمساری فاش می ماند

تنها از آن تونیست

درهمه ی زمانها

دل آزادگان را نشانه می رود

تیری که به راس خورشید خورده است

وشانه هایش را خون آلود کرده است .

ابدیتی است در گلویت

بخوان که عاشقانه ات را

روزگار خواهد گریست .