کویرم من کویرِ تشنه ! باران می شوم با تو

به دریا می زنم ای عشق توفان می شوم با تو

چنان گریانِ سرگردان منم ولگردِ هر ویران

نمی دانی که با یک خنده خندان می شوم با تو

میانِ گریه می خندم، عجب ویرانِ آبادم

چنان مستانه مستم ،باده گردان می شوم با تو

چه بی رحمانه نَغزَت* بینم ای بی انتهای سبز

چه باک از باد پاییزم، بهاران می شوم با تو

 نظامِ فیلسوفانه نمی گیرد جهانِ من

به زلفانت قسم ای گل پریشان می شوم با تو

نگاهم کن مرا بی تو نباشد لحظه ی بودن

بیا برگرد ای جانانه ام جان می شوم با تو

ز هم پاشیده ام چون سر زمین های پریشانم

بیا ای زاد بوم من! خراسان می شوم با تو

منم رستم که در چنگال دیوِ غم گرفتارم

اگر آزاد گردم فر ایران می شوم با تو

*:نغز دیدن: دوست داشتن

Кавирам ман кавири ташна! борон мешавам бо ту

Ба дарё мезанам эй ишқ, тӯфон мешавам бо ту

Чунонгирёни саргардон, манам велгарди ҳар вайрон

Намедонӣ,ки бо як ханда, хандон мешавам бо ту

Миёни гиря механдам, аҷаб вайрони ободам

Чунонмастона мастам, бода гардон мешавам бо ту

Чи бераҳмона нағзат* бинам эй бе интиҳои сабз

Чи бок аз боди пойизам, баҳорон мешавам бо ту

Низоми фелсуфона намегирад ҷаҳони ман

Ба зулфонат қасам эй гул парешон мешавам бо ту

Нигоҳам кун маро бе ту набошад лаҳзаи будан

Биё баргард эй ҷононаам ҷон мешавам бо ту

Зи ҳам пошидаам чун сарзаминҳои парешонам

Биё эй зод буми ман! Хуросон мешавам бо ту

Манам Рустам, ки дар чанголи деви ғам гирифторам

Агар озод гардам фарри Эрон мешавам бо ту

* Нағз дидан: дӯст доштан