امشب می خواهم

از پروانه وُ گلیم وُ -آن آلبالوی جدا افتاده

                     در بالاترین شاخه سخن بگویم.

امشب می خواهم

              از پدر سخن بگویم

از شیر آب و بوی تند سیگاروُ دستهای زمخت وُ مهربان

-سخن بگویم.

و  امشب می خواهم- باز

بروم تنهای تنها  بوسه ای به لبان -

                         آن ستاره ی نزدیک هلال ماه بزنم وُ

بی خداحافظی دلم بگریزم.

و باز - می خواهم

زیر چتر آسمان 

 بجای باران وُ تو بگریم.

راستی!

تو چرا هنوز به شاعر بودنم شک داری؟!

.

یک جایی هست آن دورها-  خیلی دور...

که همه

همه چیز را باور دارند!