پا به پای چشم هایم ابر باریدن گرفت

قطره های اشک از من فرصت دیدن گرفت

در نفس های زمین بوی تو را حس می کنم

عطر نامت در دهان باد چرخیدن گرفت

از نفس افتاد دنیا سوره ی زلزال را

زیر پای آسمان تا خاک لرزیدن گرفت

بر گلوی زرد گندم زار داس جنگ بود

 رو به رویت کُلّ دنیا نقش جنگیدن گرفت

بر زمین افتاده بودی، عالم و آدم گریست

مرگ تصویر تو را در قاب خندیدن گرفت

استعاره داشت از نبض نگاهت آفتاب

بر فراز نیزه ها خورشید تابیدن گرفت

آخر این روضه بود و در خیابان امام...¹

پا به پای چشم هایم ابر باریدن گرفت

پ.ن: 1- این شعرو در خیابان امام خمینی دزفول در حالی که بارون میومد در حال قدم زدن با گوشی موبایلم نوشتم...