فرسنگها دنیا از ما دارد

 ما به هم نزدیک.

 کافی ست لب بگشاید پیراهنت

بوی آویشن های وحشی

به اینجا می کشاند سونامی را.

 کشتی از ساحل باز می ماند

 من از جنگل/

 اما تو از تقدیرت پیش تری

وقتی در سینه ات

 درناهای وحشت زده را آشیانه می دهی

 دنیا را به سخره گرفته ای

 بادستهای...