آمد سوار قصه ما با دوچرخه اش

از پشت سر نماز ودعا با دوچرخه اش

می خواستیم پر بکشیم از شکوه عشق

وقتی به روی ابر رها با دوچرخه اش

دعوای کودکانه ما تازگی نداشت

می برد نوبتی به خدا با دوچرخه اش!

وقتی می آمد از سر کوچه چه خوب بود

گرمای عشق و نان همه جا با دوچرخه اش

می آمد وچه زنگ قشنگی به دست داشت

عاشق ترین طنین صدا با دوچرخه اش

یادم نمی رود مگر از او چه خواستیم

هی! دزد بی ملاحظه!... بابا دوچرخه اش!

                                                        1389/07/27-ورامین