حقایق را، فقط از گفتگو با لال مادر زاد می فهمم
غم دیرینه را از چهره خلق به ظاهر شاد  می فهمم

همیشه یک نگاه و خنده و یک آشنایی ...مطمئن هستم
بهای عشق را روزی که باید امتحان پس داد می فهمم

به روی چار پایه،یک طناب دار ، مرگم را تصور کن
عبور از خویش را ،می خندم و از ضجه جلاد می فهمم

سه در سه یا  چهار در سه ! من  و  ماشین حساب  کهنه در دستم
نمی دانم چراحتی خدا راهم دراین ابعاد می فهمم

دوباره سال نو می آید و یک سررسید تازه می گیرم
گذشت  سالهای  عمر را  از  لهجه  اعداد می فهمم

حقیقت شوکرانی تلخ، بالا می روی ، چیزی نمی گویی
ولی من مزه اش را دیر،وقتی از دهن افتاد می فهمم

اسارت مثل پیچک میشود،با هر غزل دور تو می پیچد
تورادراین قفس باعینک خوش بینی ام آزاد می فهمم

دو  جمله ! می روی و در جواب آنچه باید کرد می گویی
خدای طعنه ای از بی خیال از هرچه باداباد می فهمم