باذن الله و رسوله(ص) و باذن مولانا امیرالمومنین(ع)

السلام علیک یا امام الرئوف یا علی بن موسی الرضا (ع)

ای مزار تو یقین میکده عالم  عشق    

           پرچم سبز به روی حرمت پرچم عشق

ما همه مست و خماریم به میخانه تو   

          شـمـعی و ما همه هستیم چو پروانه تو

ای تو فریاد رس ِ هرکه زده فریادت   

          ای شــفـاخــانـه دل پـنــجـره ی فـولادت

در طواف حرمت خیل ملائک هر روز    

            راه اندازِ دو صد عارف و سالک هرروز

آفتاب اذن درخشش ز تو چون می یابد  

            نورش از گنبد زردت به جهان می تابد

چشمه آب حیـاتـت بــه  مصــفّا خـانه    

          در حـیات حـرمـت گـشت چـو سقّاخانه

بانگ نقاره تو، صور دل عشّاق است    

          نـورآن گـنـبد تـو، نـور دل عشّاق است

کفترانی که به دامت به قفس افـتـادنـد    

          آفــریــن بـاد،چـه جایـی ز  نفـس افتادند

به خدا کــعبه عشق تو صفـایـــی دارد  

         سبز آن دل که به خود مهر رضایی دارد

  هر که گم گشت به درگاه تو راه آورده 

         هر که غم داشت به سوی تو پناه آورده

هر که دل بر تو گره زد گِرِهَش باز شده

          هر گِـلی را تـو دمیدی پَــرِ  پرواز شده

تو که حتـّی ز کـَرَم ضامن آهــو گشــتی  

           هر مصیبت زده را یاور و دلجو کردی

آتش افـروز که ایـن سینه ی ما شاد شـود

           کـاش با مـهـر تـو دل یکـسره آباد شود

نظری کن که خـراب اثـرعشـق شـویم    

           که به الطاف تو ما خاک درِعشق شویم

(دل فریاد گرفت -1386)