به نام خداوند بخشایندۀ مهربان

 

«بخوان به نام خدايی که آفريد تورا

ز لخت بسته خونی برون کشيد تورا

بخوان به نام همانی که ياد داد تورا

قلم نهاد به دست و سواد داد تو را

بخوان کلام ورا تا بدانی اکرم اوست

از اوست دانش انسان و ذات اعلم اوست

اگر ز مال جهان بی نياز می گردی

از او مگرد و بينديش باز ميگردی»

              ***              

چو در فضای حرا موج اين صدا پيچيد

خدا به نسخه احمد دوای ما پيچيد

امين خلق خداوند امين يزدان شد

نشان خاتم و مهر نگين يزدان شد

محمد(ص) ای که همه خلقت از شرافت توست

حرای سينه ما خلوت محبت توست

اگر نه عشق تو باشد چه کار آيد عشق

اگر نه عشق تو کی در شمار آيد عشق

به هر چه می رسم از حسن رنگ و بوی شماست

به هر چه می رسم از مهر گفت و گوی شماست

محمد ای دل و جان همه فدای شما

خدای را نشناسم به جز خدای شما

فدای لوح دل ساده ات سواد همه

غبار مژّه ی مشکين تو مداد همه

چه رودبار که آن يار هوشيار کشيد

که قطره ای سر منصور را به دار کشيد

چه گوهری که به دوش فلک گران آمد

بر او رسيد و چو دُر در صدف نهان آمد...

خدای را،

            چه مجالی که با تو راز کنم

به رازدار خدا داستان دراز کنم

غبار نور به لوح جبین گواه من است

که آستان عزيز تو سجده گاه من است

1385

www.http.samangerd.persianblog.ir