صلی الله علیک یا علی ابن موسی الرضا المرتضی

گره زدم به ضریحت دوباره روسری ام را                        

گذاشتم سر راهت دل کبوتری ام را

به استجابت دستت هوای شهر بهاریست                              

به دستهای تو بستم امید آخریم را

میان صحن بهشتت دوباره حاجت گندم...                   

چگونه صبر کنم اینهمه سبکسری ام را؟؟

غبارهای ضریح تو را به چشم کشیدم                             

مگر قبول کنی اشکهای جوهری ام را

به لطف  توست اگر رد نمیکنند در اینجا                               

کبوتران حرم دستهای مادریم را

امام عاطفه ها! از کرامت تو بعید است                        

که بگذری و نبینی دل کبوتری ام را

.