یک  روز تمام  راهها   آزادند ، یک  روز  تمام  راهرو ها  تنگ است

یک روز لبت پر ازسروراست،و شبی اوقات دلت چوقلب صحرا تنگ است

یک روز درون تنگ ماهی شادی، می چرخی و می تازی و دل می بازی

یک  شب که اسیر موج دریای غمی، حتی دل  بیکران دریا  تنگ  است

دنیای  عجیبی است دمی گرم  امید، روز دگر از سردی  نومیدی  زار

یک روز به انبساط گرمی است گشاد، از سردی غم تمام دلها تنگ است

ما  کودک  پیر خسته  از دورانیم،  پیریم  ضعیف و کودکی  نادانیم

چون مرغ مهاجری که پاییزی سرد قلبش به هوای صبح فردا تنگ است

رفتیم  و  کنار  بام  دلتنگیها  فریاد  زدیم  رو  به   دروازه    ابر

ای پنجره های آسمان بازشوید کوچک شده ایم بس که اینجا تنگ است