می شود آیا مرا معنا کنی

همچو رودی سهم دریا ها کنی

غرق زنگارم خدایا می شود

در دل آئینه  ی من ها کنی

گم شدم این روز ها در کوچه ها

می شود آیا مرا پیدا کنی

کاش می شد با عیار ساده ای

عاشقان هرزه را رسوا کنی

شاعران آب و نان و دانه را

سکه یک پول در دنیا کنی

آرزو  هم بر جوانان عیب نیست

می شود بهتر تو با ما تا کنی

در شب شعر دلی مهمان شوی

عقده ای از سینه چاکی وا کنی

نفخه ای دیگر دمی در جان عشق

شور عشق دیگری بر پا کنی

با دل هر عاشق لیلی پرست

ازقرار دیگری سودا کنی

 ای خداوند هوادار بهار

ميشود در من گلي پيدا كني