1)

تو را مي‌خوانم از سمتت به سويم

كنار سفره‌ي بي‌رنگ و رويم

به صرف لقمه‌ي شعري كه بي تو

نخواهد رفت پايين از گلويم

2)

شدند آدم، دو تا، زادند در برف

چه  آسان دل به هم دادند در برف

كمي در عشق هم چون گريه كردند

تلو خوردند و افتادند در آب

3)

چه خوش با خسته‌ي درمانده تا كرد

ركورد عاشقي را جابجا كرد !

دلم تا كفش‌هايش را درآورد

دل تو كفش‌هايش را به پا كرد

4)

به آن و اين نزن، درد تو عشق است

دم از تسكين نزن، درد تو عشق است

صداي تلخت از چرك هوا نيست

پني‌‌سيلين نزن، درد تو عشق است