تقدیم به مادرمهربانم

بعد از تو مادر در رگ ما رونق ماندن نبود

حتی برای اشک های ما دگر دامن نبود

یک تکه باران هم گذر در کوچه های ما نکرد

از صبح تا شب گر چه هرچه بود جز مردن نبود

بعد از تو مادر طفل تو پیراهنِ چل تکه شد

عیسای من! حتی برای وصله یی سوزن نبود

وقتی جهان از سینه ام آتش فشانِ شعله هاست

مادر نمی دانی که جز آتش فشانم تن نبود!

من خسته تر از هر دل غمگینِ دنیای توام

بگذارتابوت مرا .....وقتی وطن - میهن نبود

با قاب عکست تا سحر درد دلی می خواستم

بغضِ گلوی ما شکست و فرصت گفتن نبود ...