سلام.
با عرض تبریک شاعر نازک دل شعر انقلاب جناب استاد علی محمد مودب، یک رباعی و یک غزل را تقدیم می کنم.
حباب 3
گفند رفیقان: برود خواهد مُرد
گفتند: چرا خود آبرویش را برد؟
اینگونه که او هوای خود را دارد
بدجور به گردباد برخواهد خورد!
دلتنگی
بساط شاعری جور است در شب های دلتنگی
چه کاری می توانم کرد جز انشای دلتنگی؟
اگر گاهی بگردی کوچه های شهرِ ما را، هیچ
به جز شاعر نخواهی دید در دنیای دلتنگی
دمادم مثل ماهی های دورافتاده از ساحل
سراغ تُنگ را می گیرم از دریای دلتنگی
دلم تنگ است آنقدری که حتی گاه می خواهم
بگویم ای خدا: دیگر ندارم نای دلتنگی
ولی در انتهای قصه همچون شمع -خواهی دید-
تمام هستی ام را می گذارم پای دلتنگی...
موضوعات :
تاریخ ارسال :
1390/12/20 در ساعت : 12:47:26
| تعداد مشاهده این شعر :
2374
متن های ارسالی برای "نقد" توسط دارنده دفتر شعر قابل مشاهده و تایید نخواهد بود و تنها توسط مسئول بخش نقدها بررسی و تایید خواهند شد. در صورتی که میخواهید نظری را خصوصی برای صاحب اثر ارسال کنید از بخش نظرات استفاده بفرمایید.