بیست سال است محکوم به زندگی هستم که اگر هم نبودم هیچ مشکلی نبود؛



امّا سی و سه سال است چشم ها در انتظار برگشتن توست...

فرق تو و من تا کجاست؟

________________________

تقدیم به نادیده ای که دوستش دارم؛ امام موسی صدر:

پتک سنگين به قلب آينه بود، خبر رفتن تو از اينجا

بي تو دنيايمان پر از پوچي، مثل امروزهاي بي فردا

شوق پرواز در سرت جاري، از همان ابتداي باليدن

رسم پرواز را بلد باشي، قفسي تنگ مي شود دنيا

زندگي استعاره از مرگ است، در نگاه پرنده ي زخمي

گريه ي آسمان تماشايي است، وقت جان دادن کبوترها

عطر نام تو در دهان باد، مثل باران به خاک جاري شد

خبر آمد که باز مي گردد، ناخدايي که رفته با دريا

بدرهايي که يک به يک رد شد، "صدر"هايي که يک به يک رفتند

قلب تاريخ را تکان دادند، زنده کردند نام ايران را

***

مرد مثل صداست مي ماند، تا ابد زنده در دل مردم

گم شدن ابتداي پيدايي است، هر که از خود بريد شد پيدا...

وبلاگ من

بانک اشعار اهل بیت علیه السلام

نقدهایتان را با گوش جان پذیرا هستم

یا علی