بايد نوشت: عشق... كه باران گرفته است

اين حس ناب، خواب از انسان گرفته است

بايد نوشت در مَد تصوير ماه تو

درياي درد جزر فراوان گرفته است

تنها ترين الهه ي ناز زمين! ببين،

آوازهایكهنه یمان  جان گرفته است

تك بيت هاي بي سر و سامان انتظار

در شعرهاي ناب تو سامان گرفته است

دنيا كه حبس فصل زمستان غيبت است

از جمكران نشان بهاران گرفته است

اي آيه هاي وحي تورا چشم مي كشند!

اي ترجمان ناب كه قرآن گرفته است!

شوق عبور توست كه صحرا به حرمتت

جارو به دست حالت طوفان گرفته است

اي ابتداي عشق كه پايان پذير نيست!

اي ماجراي عشق كه جريان گرفته است!

با قطره هاي روشن باران كه مي رسي،

بايد نوشت از تو...كه باران گرفته است...