فرض کن بهارم

فرض کن بهارم در هجوم طراوت گل

در هجوم باد های تند و تیز

در میان گل های لاله که چون خودم در خون است

فرض کن بهارم در تصّور باران که هر قدر میبارد

زنده میشوم.....

فرض کن بهارم

که همه را زنده میکنم به اِذن بوی تو

و همه میپوشند لباس عشق را در تن

همه غبار میشویند در آمدن باران

همه جا سرخ میشود و من سرختر

فرض کن بهارم که در باغ دل

عشق میکارم

فرض کن آبم که در تو روانم

واحساس دارم که شبنمی هستم

که ترا لمس می کنم

که ترا حس میکنم

قبل از آمدن آفتاب

2012/03/01