استادمعارف عزیز با سلام وادب و احترام و تسلیت ایام شهادت حضرت فاطمه (س) و انشاءالله ماجور باشید .
استاد یکی از زیبایی های مرثیه تصویرسازی آن است که من به عنوان خواننده می خواهم تصویر شب شهادت حضرت فاطمه (س) را اززبان شعرتان بازگو کنم :
1- دیشب (یعنی در شب شهادت حضرت فاطمه (س) ) حسن(ع)اشـــــــک برادرش را پاک می کرد ، حیدر گریبانش راچاک می کرد ، امام حسین(ع) هم آز خوردن آب وغذا خودداری می کرد و همین تا انتها ادامه دارد.
این بیت جدا بی نظیر است و دلنشین :
اسطـــــــــوره ی صبر و سکوت و پایمردی
جسم نحـــــــــیف همسرش را خاک می کرد
اما این بیت : افلاک راصرفا برای قافیه آورده اید و هیچ نقشی ندارد و خالق کفایت می کرد و حشو زائدی ست و به شعر لطمه زده هم درمحتوا وهم درمعنا
توضیح : مهر (نشانه) یک کبودی بر روی ماه (ش= حضرت فاطمه(س) آشکاربود- این شکایت را با خالق آسمان ها می کرد ( کی ؟!! این شکوه ؟!! کدام شکوه و...
مـُهر کــــــــــــــــبودی بر رخ ماهش نمایان
این شکوه را با خالق افــــــــــلاک می کرد
این بیت را جسارتا من پیشنهادی اصلاح کردم تا حشو در ریختن آن ازبین برود:
اشک ملایک از در وبام مدینه
خاک بقیع و کوچه را نمناک می کرد
بیت پایانی :
دستان هستی بخش = دستانی که هستی می بخشیدند(احتمالا منظورتان مولا علی (ع) است ) که افتخار جهان خاک ؟!!!!بودند ، خداوندا مگر مردم جهان را خاک می کرد ؟!!!!
دستان هستی بخش فخـــــــــــــر عالم خاک
یا رب مگر خـــلق جهان را خاک می کرد
جسارت شد. ببخشید-التماس دعا و ارادتمند-فرجی
*****************************
درود برشما جناب فرجی که کامنتهایتان همیشه پر مهر و آموزنده هستند حقیر از تمام پیامهایتان چه آنچه برای خودم گذاشته اید و چه برای دیگر عزیزان سایت بهره می برم و بررسی شان میکنتم در این مورد هم بعضی از مطالبی که مرقوم فرمودید صحیح و بعض دیگر قابل دفاع ولی در این مجال نمی گنجد که در مقام دفاع از آن ها قلم زنم ام بسیار از حضور شما و خوانش این دستنوشته خوشحالم که این کار ارزش مطالع از طرف شما را داشته که به خواندن آن پرداخته اید.
خیلی مختصر و کوتاه عرض کنم بانوی دو عالم را شبانه بخاک سپردند ( آنطور که در روایات آمده )و این تصویری قبل از بخاک سپردن حضرت ام الائمه است.
جناب فرجی دوست فرهیخته ام ، انصافا از دوستی با شما هرچند در همین حد ( مجازی )بهره های وافر برده ام و برایتان سلامتی و صحت آرزو مندم و از شما میخواهم که بعد از این هم ما را از این نعمت بی نصیب نگذارید .
با سپاس بیکران