به یاد شهدای قندهار

------------------------

لاله ها خون نگاهی را به عکسم ریز کین!

خاک، احساس مرا در بی حسی ها گور کرد

کوچه در مرگِ هبوطم ناله شد...اما شهید

از کفن آتش برآمد یک دو عالم طور کرد

در الهی بودنی غیبی کلامِ "توخدا"

ذِهن را دستِ سخن آورده ی مشهور کرد

گوشه ی خواب کفن را پاره کن،تعبیر کن

فال، تابوت مرا ذائقه هایی مور کرد!

در خیالی رفتنم چرخی زمین ایستاده ماند

آسمان در سوگ جسمم گریۀ معذور کرد

یک صدا اولاد....احساسِ مرا در جرم عشق

ناچشم دید و مرا در بی گناهی کور کرد

عبدالله بیخود