درود بر سرکار خانم پناهی
حس، ترکیب و تصاویر زیبایی دارد این سپید دلنشین.
پاینده باشید
.............................................
سپاس از شما بزرگوار برای خواندن همیشگی باران
زیبا حضور صمیمانه شماست.
شاعرانگیهایتان مستدام...

سلام آرزو پناهي


شعر يا به نوعي مطلب شما را خواندم

اگر توجه كرده باشي من در اگثر مواقع فقط به شعر شما را خواندم اكتفا مي كنم ولي

چرا كه در حوزه نقد يا نبايد واردشد يا اگر وارد مي شوي بايد مصداق بياوري


من اصلا با اين روش كه همه از شعر تعريف مي كنندزياد ميانه خوبي ندارم

من اعتقاد دارم شاعران بازوان هم هستند وبايد بي رحمانه هم را نقد كنند تا مسير صاف تر شود


اين كه هي تعريف كنند و دست مريزاد بگويند مشكلي حل نمي شود كه هيچ مسير هم گم مي شود


ببخشيد خواهر خوبم

شرمنده


شعر شما را خواندم

در برخي جاها اشتباه تايپي داشتي

در ضمن من بارها به شما گفتم ايجاز را رعايت كنيد و همه چيز را براي مخاطبتان رو عنوان نفرماييد


بگذاريد كه مخاطب در شعر مخصوصا شعر آزاد و سپيد سهم داشته باشد حالا كلاسيك ...


ببخشيد بقيه اش بعد


مخلص شما


مجتبي اصغري فرزقي
.....................................................
سلام . سپاس از حضور شما بزرگوار
من هرگز به اینکه مورد نقد نقد قرار بگیرم اعتراضی نکردم و نخواهم کرد
طولانی بودن این نامه هم دلیلش فقط نامه بودنش هست البته اگثر کارهای بنده بلند است که با کوتاه نویسی میانه چندان خوبی ندارم .
در مجموع از اینکه مورد نقد قرار می گیرم بسیار بسیار مسرورم
منتظر نقدهای ما و دیگر اساتید بزرگوارم هستم
پاینده باشید...

سلام بانو پناهی

نامه ی زیبایتان پر از لطافت شاعرانگی است خواندم ولذت بردم.

پایدار باشی خواهرم
.....................................................
سپاس نازنینم از حضور همیشگیتان

سلام به شاعره گرامي
چند روز پيش استاد آتشي شعري از ژاك په ره ور ترجمه كرده بودند كه در عين حال سناريست هم هست . يك روز در يك سخنراني كوتاه در فرانسه مي گفت : سناريو بايد يك شعر بلند باشد ؛ زيبا و ظريف . و يك شعر بلند نيز بايد يك سناريو باشد ؛ داستان دار و جذٌاب تا خواننده آن را بخواند و تا آخر هم بخواند ؛ مي تواند بخش - بخش شود امٌا بهتر است اپيزود به اپيزود ( حاشيه روي و شرح و تفصيل بيش از حدٌ ) نشود تا حوصله خواننده را به سر نبرد .
تعدادي « تشبيه بالكنايه » داريد ؛ همگي زيبا ، لطيف ، عاطفي و « در خلوت دل » . مخاطب خاصٌي داريد آنقدر نزديك ، آنقدر نزديك ، آنقدر نزديك كه انگار خود شما است . بيگمان خود شما است . يا اين كه دوسر در يك بدن با يك دل . جدايي از يار براي شاعر به نوعي از خود بيگانگي حتي نسبت به جامعه اش مي شود ... و پارا از هنجارها عرف ها و عادتهاي جامعه خود فراتر مي نهد . عجيب نيست كه در شعر سپيد خود وارد سبك هندي مي شويد . چون سبك هندي در ايران همچنان ماندگار است و پرخريدار تا نزد نيما و طرفداران وي . منتهي ايهام در شعرهايتان زياد است ( يا من به اصطلاح نمي كشم ) و گرچه گاهي به نظر مي رسد با تناقض هائي فكري امٌا سرانجام در چارچوب تناسخ جاي مي گيرد و چه بسا به انالحق برسد ؟!!! . اين « ربوبيٌت » كه شما سروده ايد ....
..................................................................
درود بر استاد بزرگوارم
در برابر سخنانتان جایی برای صحبت بنده نمیماند فقط من متوجه نشدم برداشتتان به طور کلی چه بوده..

سلام
خواندم ولذت بردم.
استوار باشید.
..................................
سپاس از حضورتان
پاینده باشید...

سلام و عرض ادب
سپید ِ شیرین ، زیبا و سپیدی بود ، دست مریزاد
.........................................................................
سپاس از حضورتان بزرگوار
شاد باشید..

سلام سرکار خانم پناهی
سپید بلند و زیبای شمارا می خوانم
و لذت می برم
...........................................
سپاس استاد از بودن و خواندنتان
بلند بودن نامه ام را ببخشایید اگر از حوصله تان خارج بود..

با سلام

شعر شما بيشتر رمانتيك است تا رئال ولي نتيجه آن نه رمانتيك نه رئال حالا اگر بيشتر استعاره اي بشود فكر كنم بهتر باشد به هر صورت شعر خوبي است موفق باشيد
.................................................................
سلام و سپاس از حضورتان
نظرتان متین
کم اطلاعاتی بنده را ببخشایید اما اعتقادم به همان شیوه رمانتیک است شاید گه گاهی به رئال بپردازم و این هم شاید از عیب های پر احساسیست
به هر حال خوشحالم که میزبان قدوم پر مهرتان بودم
همیشگی باشید...