بر صخره ای رو به قله

 پلنگی به پهلو می افتاد و

 با وَکَ یِ کفتار ها

زنی شبیه دره

در من عمیق می شد

من به تو فکر می کردم!

روی دوش مردان این شهر

با خنده ای رنج آلود

بلند بلند

دروغ می گفتم و

به تو

با لهجه ی ترکی مادری ات،

فکرمی کردم!

.............................................. 

وَکَ : صدای خنده کفتار