بی تاب و بیقرارْ، بر آتش،چونان سپند

قلب صبور نیست مرا، صبر، تا به چند؟

حتی اگر خیـــال ، بیا لحظه ای ، بیا

از لابــلای این همه تصــویر ناپسـند

آوار عزلت است حریف هوس، دریــغ

آزادم آن زمان، كه توام می كشی به بند

زنجیـــــریان بی قفس از دست میروند...

اما خــــدا كند كه نیـــابد تو را ، گزند

دل خونــتر از من است، طلوع بدون تو

ای باعث غریبی آدیـــــــنه ها بخنـد