۱  

هر کسی

سه نفر است

یا آدم

یا حوا

یا است!

۲

چون سنگی لال  

با اشاره ات  

بر شیب های جهان می غلطم

کمی به دره مانده  

در مهی ابدی

مرا دوباره می نامی ـ سنگ پشت ـ

 ۳

به کریستف کلمب بگویید  

از خیر این یکی بگذر

من جزیره ای دور

در اقیانوسی آرامم.

 ۴

انگشتها

راویان سکوت قبرستان اند

مرگ

پنهانی روز مبادا

 ۵  

دلم را

توی کوچه جا گذاشتم و شاعر شدم  

مرا بیدل نام نهادند.

 ۶

ای قطار

راهت را بگیر و برو  

نه کوه توان ریزش دارد

نه ریز علی پیراهن اضافی.

۷

جنگ

فرصتی برای بمب خوشه ای ست

در اداره ی جهاد

پوشه ای ست.

۸

نام من  

آواز شبانه ی کفتار هاست

وقتی گور کن ها

مزارم را به تاراج می برند!

۹

لطیفه ی کهنی ست

- مرگ-  

آن گونه که هر جمجمه ای می خندد!

۱۰  

سنگ ها  

به احترام نام تو برخاستند  

وقتی قبرستان

در تابوت تشییع شد!

۱۱

خورشید  

نه طلوعی داشت  

نه غروبی

آفتابگردانها اگر نمی چرخیدند!

۱۲

هر کسی

یا شب می میرد

یا روز

من شبانه روز

وحید کیانی