زیبای من ! بخواب... که تا فردا ، چشمان من به یاد تو بیدار است

فردا دوباره لحظه ی موعود است...فردا دوباره لحظه ی دیدار است

امسال بی مبالغه فروردین، در حد گیسوان تو زیبا شد

امسال در هوای نفسهایت، اردیبهشت ِ عاطفه بسیار است

شعری که من برای تو می گویم ، موسیقی منظم دریاهاست

شعری که من برای تو می خوانم تلفیقی از نوای دف و تار است

چشمان سلطه جوی تو تعبیری ست ...از خواب های صادقه ی تاریخ

تخت بلند سلطنتت زیبا! تحقیر پادشاهی قاجار است

شعرم حریف زلف بلندت نیست...ای خواهر تنی ِ پرستوها

این یک غزل سروده ی کوتاه و، زلف تو یک قصیده ی کش دار است