فرزندان خلیج فارس

آسمان، آبی بود، خلیج فارس هم،
آن سوتر...   جایی که مرزی بین آب و آسمان نبود، تا بود، بوسه بود...
و خورشید، روزگاری از همین آغوش برآمد...

و دخترانی که آرزوهاشان، آسمان را نشانه گرفته است..

.. و موج -دستِ دریا- همچنان حریصِ بوسیدن جای پای آنان.. روی ساحل..
این سرزمین مرزی دارد گسترده تر از تمام جهان
و پارس  نامی پیش از تمامِ نام ها..

بر بامِ این خاک- خورشید- فرزند بی مرز آب و آسمان،
هنوز دلسوز ترین فردِ جهان است
زیرا خوب می داند، فرزندان این خاک چقدر به او شبیه اند...
پوریا شیرانی