بسم رب الهادی (ع)...

سلام به همه ی دوستان شاعرم

نمی دونید چقدر دلم گرفت وقتی دیدم هر سگ بی سر و پایی بلند میشه زبان باز می کنه و توهین می کنه ... خدا همشون رو انشاءالله لعنت کند و از بیخ و بن از زمین برچیند؛

و اما غزل:

چیست این آتش افتاده به دامان شما؟

که در آن سوخته هم روح، وَ هم جان شما

به خیال خودتان شمع فروزان شده اید؟

از چه خاموش شده شمع فروزان شما؟

سیلِ بر پا شده را صید شمایید فقط

کشتی نوح گذر کرده ز طغیان شما

مثل امواج خروشان شده اید امّا باز -

شعله افتاده به امواج خروشان شما

منعکس می شود از آینه هر چیز در اوست

وه چه تاریک شده است آینه بندان شما

نسل در نسل شمایید سگان کوفه

بهتر است هیچ نگویم من از عصیان شما

خاک هم از لجن بودنتان پر شده است

لعنت حق به شما باد و به دامان شما...

ألا لعنة الله علی القوم الظالمین