چه کسی باز تو را گفته که درمان باشی؟

به دل بی سر و سامان سر و سامان باشی؟

به تو از زخم درونم خبر آورده ولی

این نگفته ست : «مبادا که نمکدان باشی»

روز تقسیم چه شد قرعه به نامت افتاد؟!

که زمن کالبدی باشد و تو جان باشی

در سرم بود که در سلسله ات گردم اسیر

چه کنم؟ حیف! نشد سلسله جنبان باشی

قسمت این بود که من در طلب عشق مَجاز

و تو مقصود و حقیقتگه رندان باشی

دل محضور پر از جرم و جنایت شده است

که شنیده ست قرار است تو زندان باشی

قَسمَت می دهم این بار نگه دار مرا

لقمه می گردم اگر تیزی دندان باشی