انديشه ي گره گشا

رويــاي دل آســودگـــي ات نقــش بر آب است

تــا اســب خـرد زين نكني بخت تو خواب است

ايـــرانـــي بــــاهــوش بيــنـديــش و عمـــل كن

هــر نـــقــش كه بي فكر زدي نقش بر آب است

بـــا گـــوشــه نشيـــني نشــــود مشكـــلي آسان

از غفـــلــت ما چرخ ستم رو بــه شتـــاب است

برخـــيز و خـــرد را طــلــب از جوهــر مردي

خامـــوش كن ايــن شعله كه در زير نقاب است

هم فكري و وحـــدت بشـود چاره ي هـــر درد

تنها مـرو اي مرد كه صـــحرا و سراب اســت

لـــب تــشنــه تو را بــرق فــريــبنــده بســوزد

هـــر مــوج فــريبــنده مــپنــدار كــه آب اسـت

انــــديشــه ي جـــمعــي گـــره كــور گــشايــد

خـــود محـــور تــكتــاز هـــمانـنـد حبـاب است

هـــم عــقـــل و خــرد بايـــد و هــم گـوش پذيرا

آنـــرا كــه مديـــريـت او حــرف حسـاب اســت

بشنــو سخـن از نــاي« كــريــما» كه به حق گفت

از مـاســت اگــر پــايــه ي ايــن ملك خراب است