خونِ سردِ پینه های دستش

بر روی بیل غرور

و رنگ آب رفته گلها

میچکد.

که می داند که زندگی

چقدر سخت است که اشک وخون

یکجا به مزمزه ی دهان برود

آن گاه که پیرمرد

دستان خون آلود

و اشک چشمانش را

تشنه وار می نوشید

تا کودکش به غرور مرده ی پدر نخندد.

مناآراسته

• (0) نقد ها
• (0)نظرات غیر اعضا
• (0) نظرات کاربران