چقدِ زود گذشتن اون روزا

کاش میشدکه همسرم باشی

چشمامو باز میکنم شاید

باز دوباره بالا سرم باشی

حالِ این روزامو نمیفهمم

وسطِ گریه هام می خندم

خیلی وقته دیگه تو بیداری

چشمامو بازِ باز می بندم

خیلی وقته که رفتی از پیشم

غمامو توی چای هم میزنم

سرمو لای زانوهام میگیرم

میشینم با خودم قدم میزنم

توی اون لحظه ای که میرفتی

مرگو میدیدمش که می اومد

هرچی که فکرشم نمیکردم

صاف اون لحظه به سرم اومد

حالا من روی شونه های سیاه..

خانوادت خیالشون تخته..

دیگه گریه نکن ! بهت گفتم-

این خبرها شنیدنش سخته