ترا نه ی   انتظار ....

کم آوردم  تو  رو من ،

میشه تو باز  نگام کنی ؟

میشه با دوز  و کلَک ،

دوباره  باز  سیام کنی؟

میشه  باز  دروغ  بگی ،

اما بمونی  پیش من ؟

با همون خنده ی تلخ  ،

بی خودی رو به رام کنی ؟

بگی  که : دوسِت دارم ،

بخندی به  سادگیام

با  دروغ  و شیطنت ،

بازم تو سر به رام کنی ؟

میشه  باز  تو  زورکی ،

خنده هامو جشن بگیری ؟

یه بارَم  ،  دروغکی  ،

معشوقِ قصه هام کنی ؟

نفسم  یخ  زد و  پژمرد ،

بدون  هُرم  تنت …

میشه  اون  آغوشتو ،

گرمای این شبام کنی ؟

خنده هام سرد و غریبن ،

بدونِ  حضور  تو ...

میشه لبخند تو  باز ،

مُهر  روی  لبام  کنی ؟

حسرتِ  بودن  تو ،

دیوونه  کرده  این دلو

میشه  لا اقل  بیای ،

بارونو  پا  به  پام کنی ؟

خنده داره ،  نه !؟  میدونم

هذیون و وسوسه  نیست

میشه  واسه  یه  بارم  ،

محوِ  تو  رویاهام  کنی ؟