به خيال خودشان چند نفر را كشتند-

-و سپس ريشه ي اين نخل قدَر را كشتند.

پيش چشمان زني مردش را، عشقش را...

پيش چشم پسري نيز پدر را كشتند...

مثل كفتار كمين كرده و در يك فرصت

سر هر كوي و گذر شانه به سر را كشتند^*

فكر كردند پس از زندگي "روشن "ها

هر چه نور است در اين پهنه ي زر را كشتند!

فكر كردند كه در سينه ي هر ايراني

با دل تيره شان، شوق سحر را كشتند 

خاكمان ، فكر نكردند جواهر خيز است؟!

به خيال خودشان نسل گهر را كشتند؟!

*محمدجواد آسمان: "سر هر كوي و گذر شانه به سر را بكشند"