هر بار که از خیال من می گذری

از قبل هزار مرتبه خوب تری

من منتظرت هستم و می دانم که

یک روز می آیی که سرم را ببری

………………………………………….

امروز هوای سینه ام سنگین است

درگیر فرازهای اِل یاسین است

شعبان و محرم که ندارد آقا...

هر جا به تو می رسم دلم غمگین است

………………………………………………..

در چشمهای خسته ی من موج می زد...اشکی مردد که بریزد یا نریزد

خندیدم و خندیدم و خندیدم آری...آنقدر خندیدم به ظاهر...تا نریزد

هر روز جاری بوده روی گونه هایم...امروز اما روز میلاد حسین است

دورت بگردم ای دل صد پاره ی من ! کاری بکن اشکم همین حالا نریزد

امروز روز سوم شعبان ...خدایا...این اشکهای خیره ام را دست به سر کن

در سینه ام امواج آرامش ندارند....کاری بکن از دیده ام دریا نریزد

این لحظه ها...مال حسین اند و اباالفضل...مال امام سجده های ناب...سجاد!

طاقت بیاور ای دل من،گریه هایت، امروز تا فردا و پس فردا نریزد

یک گوشه بنشین و بگو جانم فدایت...تو آمدی تا اینکه سقف گیج هستی

از برکت نام تو آرامش بگیرد...تا بر سر انبوه آدمها نریزد

آخر چگونه می شود در کربلایت دلها بیایند و نلرزند و نگریند

آخر چگونه می شود طوفان بگیرد ...اما به زیر پای تو سرها نریزد

دیدی دوباره پای عهد خود نماندم...دیدی دوباره بی اراده روضه خواندم

دیدی دلم را تا چه غوغایی کشاندم؟...دیگر نمی خواهم ز اشکم تا نریزد