به مناسبت میلاد سید جوانان اهل بهشت حضرت امام حسین عليه‌السلام:

خبر، تا قريه‌هاي دوردستِ كهكشان رقصيد

زمين گهواره شد، در دست‌هاي آسمان رقصيد

تبسم مثل ايمان در حجازِ عشق جاري شد

غم از رسمِ كبودِ خود برآمد، شادمان رقصيد

رسولِ آسمان در گوشِ صبحي تازه، لب واكرد

كبوتر در كبوتر شور در لحن اذان رقصيد

فرات از اشتياقِ پيشوازِ رودِ نو، تر بود

شرر شد، موج زد، در هيأتِ آتشفشان رقصيد

زبانِ وجدِ آدم، در مباركبادِ لبخندش

به آيينِ بشارت كِل كشيد و در دهان رقصيد

خدا عاشق نشد تا مستيِ روزي كه عطر او

ميان شاخه‌هاي باغِ سبزِ لامكان رقصيد

تو گويي بر محمد آيه‌ي تطهير نازل شد

و يا بانوي اقيانوس در صحنِ جهان رقصيد

هلالِ نارسِ شعبان كه از بطنِ افق سر زد

زيارتنامه، در متنِ مفاتيح‌الجنان رقصيد

غزل هرچند رنگ كفر خواهد يافت ... مي‌گويم

كه «او» هم در شب جشنِ ملائك، بي‌گمان رقصيد!