به شهید منصور درویش خراسانی

دلم به سر زدن بی بهانه ات خوش بود، دلم خوش است که بعد از تو انتظار آمد

دلم چطور به این سرنوشت راضی شد، چگونه با غم دوری تو کنار آمد

همیشه خانۀ متروکه رو به ویرانیست، به داد من برس این روزها که بارانیست          

درون سینۀ من مثل درد پنهانیست، خرابییی که پس از رفتنت به بار آمد

 تمام خاطره ام از تو رنگ و بو دارد، قداست کلمات تو آبرو دارد

تو کیستی که تو را هرکس آرزو دارد، مرا ببخش که شعرم به این دیار آمد  

نمردم و نفست ای صفير عشق دميد ، صدای حنجره ات عاقبت به شهر رسید

تمام اهل زمین با دو چشم خود دیدند که خون سرخ تو این روزها به کار آمد

بخند، ای دل من، شاد باش ، یار آمد، به هر کسی که رسیدی بگو بهار آمد

چگونه شاد نباشم نرفته از دنیا ، هنوز شب نشده او سر قرار آمد ...

   سید حسن مبارز