دست خودم که نیست سرم تیر می کشد

آشفته می روم جگرم تیر می کشد

سیمرغ من سری به تهمتن نمی زنی

بی تو چقدر بال وپرم تیر می کشد

احساس می کنم کسی از پشت سایه ها

بر من که خسته می گذرم تیر می کشد

می افتد آخرین شب خرداد بر زمین

اشکی ست پشت چشم ترم تیر می کشد

کابوس ها که خواب تورا تیغ می کشند

ناگاه روح دربدرم تیر می کشد

فردا دوباره پشت سرت آه می کشم

تاکوه می دوم کمرم تیر می کشد

با تو بهار پشت سرم راه می رود

بی تو تمام برگ وبرم تیر می کشد!

10/3/1389.بوشهر