شبی در خواب دیدم پری رو ، گل اندامی

                                     کمر باریک ، پسته دهن و مست دو بادامی

ابر سیه  پرده دار مهی آن مه حبیـــــــن

                                        به لعلش چیده مروارید  بودســــــت یقیـــــن

دو اناری بدیدم زیز پیراهــــن آن گـــــل

                                        خرمای شیرین هم زیز دامنی آن گــــــــــل

مرا ز هر میوهء آن گل میل  چیدن آمــد

                                         که بیک دیدن سرا پایم لرزیدن  آمـــــــــد

طالع نشد سازگار بخت و آرزو و امیـــدم

                                      که کام جویم ز پری رو یی که هر گز ندیدم