گرچه دیریست

که از بام سحر پر زده است

لیک اما جاریست

در بر کوچه ما

طعم اواز قناری

که به این کوچه قدم ها زده است

باز اما که نباشد خبری

خروس خوش سحری

که به بلندای دقایق می خواند

وبه آواز خوشش

خواب از چشم شقایق می راند

شاپری در لب ایوان سحر

در بر حوض قدیم

سر سجاده هفت رنگ سحر خیزان است

وتن ماهی سرخ

تکه برگی است که در حوض شناور مانده است

کینه ها را شستند

وبه رخت آویزی

از تن جنس بلوط آویختند