ماییم شهیدان ره عشق، خدارا

از روی تفقد نگهی کشته مارا

ای کوثر امید پر از نور سحر کن

این کاسه خشکیده دستان دعا را

تو سنگ تمام ره ارباب ولایی

مشکن دل آزرده این آئینه هارا

با حضرت حر جان و دلم گشته هم آواز

ای دل! بستان، لذت احساس خطا را

جا مانده ام از قافله عشق و محبت

برمن تو بخوان سانحه کرب وبلا را

فرعون زمان، بار دگر بر سر کفراست

ای موسی اعجاز بینداز عصی را

سردادن در راه تو دشوار نباشد

گر حرف زند تیغ تو با ما به مدارا

گفتم سخنم را به سلیمان گل امشب

در کوی تو ره نیست مگر باد صبا را

یا رب بفرست آن یل آزاده حق را

کز پای جهان باز کند سلسله ها را

مردم همه لب تشنه دیدار شمایند

تا دهلی و تهران و سمرقند و بخارا