هفته گذشته همه اش به سفر گذشت: جشنواره سپیده کاشانی در تهران، جشنواره جوان سوره در ارومیه و جشنواره از ما تا ماه در لردگان... خلاصه حسابی از همه جا بیخبر بودم. وقتی به اصفهان برگشتم و سری به فارسی زبانان زدم دیدم ای دل غافل، باز هم آتش فتنه از گور غرب بلند شده و من بیخبر نشسته ام.

اینها را گفتم که بگویم تاخیر شعر مرا بپذیرید، هرچند این کمترین کاری است که از دست هر وجدان بیداری بر می آید، ای کاش این فریادها به گوش کسی برسد...

دستان فتنه بر سر دنیا بلند شد

از گور غرب آتش بودا بلند شد

پک می زدند مست به سیگارهایشان

دود از سر منار و کلیسا بلند شد

بر روی دوش مار، میان مار، مار، مار...

ضحاک از میانه ی خون ها بلند شد

روی زغال منقل جزغاله می شدند

بوی کباب حضرت والا بلند شد

"قد قامت الجهاد" که یک دست بی صداست

مغلوب شد هر آن که فرادا بلند شد

محکوم رفتن است و سحرگاه می رسد

گیرم شبی چنان شب یلدا بلند شد

آتش زدند و سوخت حقوق بشر ولی

فریاد اعتراضی آیا بلند شد؟