چه بی خاصیتی ای دل که حتی کمتر از سنگی

نه می سوزی نه می سازی نه می میری نه می جنگی

 

همیشه عین خواب صبحدم سنگین و بد یمنی

هماره مثل جغدی شوم و منفور و بد آهنگی

 

نه در میخانه ها مستی نه در محراب هشیاری

نه هستی رومی رومی، نه هستی زنگی زنگی

 

نه فرهادی نه شیرینی نه لیلایی  نه مجنونی

به کیش عقل می لافی به کوی عشق می لنگی  



به هر جا می روی در دام صد نیرنگ محصوری

تو شاه بی سپاهی مات بازی های شطرنگی

 

من از دست تو آسایش ندارم تو زدست من

من از دست تو دلگیرم تو از من سخت دلتنگی