درود .عزیز دل اینها که شما سروده اید «سه گانی» است.سروده ی آقای رجبعلیزاده در همین همسایگی تان «نوخسروانی» است.تاملی بیشتر بفرمائید.

______________

بزرگوار! توجه کنید که اینها دقیقا نوخسروانی هستند و اصلا نوخسروانی های جناب رجبعلیزاده هم شاهدی هستند بر این مدعا.
سه گانی را اساتید به رسمیت نمی شناسند و اینگونه شعرهای 3 مصرعی را تنها نوخسروانی خوانده اند که قدمتش برمی گردد به دوره سلجوقی. برای اطلاعات بیشتر نگاه کنید به نوخسروانی های جناب اخوان ثالث و همچنین مقالات استاد در کتاب بدعت ها و بدایع نیما یوشیج.
درود

سلام
شطرنج در شطرنج است ؛ با این تاکید که در این بازی شطرنج شعری نه تنها قافیه را نباخته اید بلکه عَلَمی مدعیانه بر افراخته اید .
شعر است ؛ زیباست و... آزاد . خود را مقیٌد نساخته اید و این عدم تقیٌدی که به زیبائی شعر هم لطمه نزند هم قریحه و مهارت می خواهد و هم برای حقیر و امثال حقیر کاملا" قابل تحسین است .
« شطرنج » شما اگر وزین هست متین هم هست و تقریبا" تمام مزیٌت این شعر در متانت و مضمون بسیار ظریف و ایهامی و در عین حال صریح و واضح آن است . یک دنیا معنی ، یک دنیا مفهوم .
استوار و پایدار باشید انشاء الله .