شط شعور
باز هم تعزیه آب و سراب است هنوز           باز هم قصه ی مهتاب و نقاب است هنوز
 
برلب ِ شطِ شعوریم و ابوفاضلِ دل                  در بیابان عطش ساقی آب است هنوز
 
از همان روز که بستند ره ِ آب فرات            عارف تشنه ی دل خانه خراب است هنوز
 
آسمان روی ِ زمین شست زخونابه ِ ابر     دامن ِ دشت پر از اشک ِ سحاب است هنوز
 
 
راز عاشق شدنت را ز شفق می پرسم     که زگرمای ِ تن ِ دوست مذاب است هنوز
 
ده شب آلوده بیاییم به میخانه ی تو           که در آن میکده هم باده ی ناب است هنوز
 
گرچه پر پر شده ای ای گلِ گلزار ِ  جنون   
                                              عطر خوشبوی ِ تو در ذهن ِ گلاب است هنوز
 
 1368 کرمان