بقچۀ سیب و انار و نان گندم می رسد

عشق در پس کوچه بر فریاد مردم می رسد
 

دست باران جنون در ناوه ها نی می زند

جوش سبزه، رقص گل، فصل تبسم می رسد
 

شامهای سرد وتاریک وملال آور گذشت

آستین شب نشینان پای هیزم می رسد

 

مریم گم گشته در شولای شب، آواز ده

عشق با قد رسا برخوان هفتم می رسد
 

رگ رگم از انجماد سرخِ رنگین می تپد

بس که سیلاب دوچشمم در تلاطم می رسد
 

بی سبب دل را اسیر تلخکامی ها مکن

بادۀ تلخ اجل با شیشه سرگم می رسد