( رنگ عشق)
 
بهار گر چه تما شایی است و شیرین است
اگر نشاط نیارد به بار  ، غمگین  است
 
  بیا به مهر ،   ببالیم  و افتخار کنیم
 درین زمانه که دل ها لبالب از کین است
 
به رنگ عشق اگر نیست ، خاک کن  دل را  
 که عشق جلوه ی این چلچراغ رنگین است
 
 کسی که سفره تهی دارد از عنایت نور  
دلش گرسنه ی یک  آفتاب زرین است
 
 مبر پناه به سوگند ،  در جواب صواب
 تو بی گناهی  اگر روزگار چرکین است
 
در این گرانی ارزاق و اقتصاد کساد
کدام نسخه به درمان درد تسکین است
 
 سؤال مسئله ی تلخ   ،  بی جواب  چرا ؟  
همبن بس است که نجوای شعر شیرین است
  
                    محمد روحانی ( نجوا کاشانی )