غزلی قدیمی که ابیاتی به آن افزوده شده تقدیم به ساحت مقدس پیامبر اعظم (ص)



 میلاد پیامبر اعظم حضرت محمّد مصطفی (ص)و حضرت امام جعفر صادق علیه السلام 

برتمام مسامانان جهان مبارک باد      

 سیمای محمّد(ص)

در هر دو جهان نیست کسی تای محمّد(ص)

گل چلوه ای از سیرت وسیمای   محمّد(ص)

از متن افق  صبح  سعا دت نزند  سر

تا نور گد ا یی  کند  از نا ی  محمّد(ص)

در معبر خورشید سپهر آینه دارش

تصویر ا فق تا بشی از  رای محمّد(ص)

سرشار صدای سحر آن گوهر یکتا

خورشید و ستاره همه شیدای محمّد(ص)

شد گنبد افلاک پر از نغمه رنگین

آ وا ی خدا بود در آوا ی  محمّد (ص)

افتاده به تعظیم ظهورش همه هستی

چون عصمت عالم ز بلندای محمّد (ص)

ذهن افق از زمزمه نور پر از فیض

آ واز سحر می چکد از نا ی محمّد (ص)

پژواک نگاه ملکوت آمده از عرش

صف بسته ملا یک به تما شا ی محمّد (ص)

گهواره لبخند خدا عطر نگاهش

پهنا ی زمان آ یت  پیدای  محمّد(ص)

شدجلوه گه راز نبی پرده توحید

پیغا م سروش دل  دانا ی محمّد (ص)

توحید و ولایت شرف وعصمت وتقوا

عطر نفس  منطق  گویا ی محمّد (ص)

در جلوه میلاد بلوغ  نبوی  بود

نوشید سحر نور زصهبای  محمّد (ص)

بنشست چو برمسند الطاف الهی

جوشید تب وتاب ز مینا ی  محمّد (ص)

پر جذبه ترین لطف الهی رخ احمد

قرآن به بلندای زمان  رای  محمّد 0ص)

نور وشعف وعاطفه چون موج سبک خیز

پیچیده به بال وپر  والای  محمّد(ص)

می برد سحر از خم وحدت می توحید

شبگرد صبا از لب گویای  محمّد (ص)

در رقص سحر عطر نیایش چه پر آوا

افشان شده  در راحله ی پای  محمّد(ص)

از باغ فصاحت مطلب معنی او را

معراج بیان نیست به بالای  محمّد (ص)

بر لب نبود نام کسی زین همه آهنگ

جز نام دلاویز و  فرحزای  محمّد (ص)

                  سروده  ناصر عرفانیان  مشیری نژاد