ای وای گرفتـــه ســـت عزا مـــادر چاوز
تنهـــا ؟ نه نـه البتّـــه که بـا یـــاور چاوز
خــون است دلـش باز بَلا خــــواهر چاوز
ماتـــم زده شــــد ونـزوئـــلا کشـــور چاوز
از کـــی بـِــــبَرَد دل ؟ به کـــجا ؟ دلـبر چاوز
خالـــی ز مـی اســـت آی خـــدا ســـاغر چاوز
پر شــــد دلـــم از خون
خوانده ست رَجَز خون
بُر خـــــورد دلـم با دل او بار خدایا
بودیـم فقـــط مــا دو نفـــر یار خدایا
اوضاع کنون نیســــت بهنجار خدایا
حالاکْ شــدم پــاک دل افـگار خدایا
باید بزنـم در همــه جـا ، جار خدایا
چون گُل بدمـد باز بســـا باورچاوز
آن یـــار وفا دار
که مائیم عزادار
رفته ست که عیسی رو ــ مسیحا روــ رو بیاره
یــــا یوســـــف زیبا رو ، زلیــــــخا رو بیاره
اون طلعـــت رخشـــا رو و فـــافـــا رو بیاره
یادش نــره « مَـزدا » رو « أهـورا » رو بیاره
«ویشنو» رو و«شیوا» رو،«برهما» رو بیاره
عالـَــم بشـــود تـــا کـــه سـتایشـــگر چاوز
آهان بی بروبرگرد
عیان بی بروبرگرد
لَـــــــوْلاکَ لَمَـــــــا کَانَ لَهُ قَـــطُّ خَلِـــــــیلٌ
مَـــــا کَانَ لَــــهُ غَیـــرُکَ بِالقَطعِ بَدِیلٌ
مَــا یُوجَـــدُ بِالجِــــدِّ لِإنْــکارِ دَلِیـــلٌ
هَلْ کَانَ لَنَا الْآنَ سِوَی الصّــــبرِ سَبِیلٌ ؟
کَذَّبْتُ وَ إنْ قِیلَ : « هُوگُو جَاوْزْ قـَــتـِـیلٌ »
إنْ أ شْــــعَلَتِ النّـــارُ* ز پا تا سر چاوز
زدا از سر چاوز
خــدا داور چاوز
گر گِرد سرش هاله ای از نور نبوده ست
چندان ز خداونـــد خودش دور نبوده ست
از نور چو ما حیف که کـیفور نبوده ست
تردیـــد نداریم کــــه مــــزدور نبوده ست
پابــند به عصّـــاره ی انگـــور نبوده ست
بُنجـُل نشــــود هیــــچ کجــــا اختر چاوز
خدایاش بیامرز
گناهاش بیامرز
ای وای گرفتـــه ســـت عزا مـــادر چاوز
تنهـــا ؟ نه نـه البتّـــه که بـا یـــاور چاوز
خــون است دلـش باز بَلا خــــواهر چاوز
ماتـــم زده شــــد ونـزوئـــلا کشـــور چاوز
از کـــی بـِــــبَرَد دل ؟ به کـــجا ؟ دلـبر چاوز
خالـــی ز مـی اســـت آی خـــدا ســـاغر چاوز
پر شــــد دلـــم از خون
خوانده ست رَجَز خون
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
* ترجمه ی بند عربی :
اگر تو نبودی هرگز ، دوستی نداشت
قطعا غیر از تو اورا همانندی نیست
جدّاً هیچ دلیلی برای انکار وجود ندارد
آیا اکنون جز صبر ، راهی داریم ؟
تکذیب کردم اگر گفته شد هوگو چاوز کشته شده است
اگر آتش از پای تا سر چاوز را شعله ور کرد