ساکت، خطری نجیب ظاهر شده است
هر عاشق بی‌سواد شاعر شده است

فردوسی‌مان به قبر خود می‌لرزد
از رستم اندیشه که لاغر شده است

در مجلس ختم سرو، جنگل می‌گفت
خودکار چو تیغ‌ارّه‌ی نادر شده است

من مادر صد درخت بی‌ سر هستم
از بچّه‌ی من گناه صادر شده است؟

کشتی نجات نوح از چوب من است
در شعله‌ی من کلیم طاهر شده است

شهرت‌غزلان کاغذی ! قتل درخت
منفور دل امام باقر شده است

بر بسته‌ی سیگار نوشتن غم دل
افسانه‌ی نیمای مهاجر شده است

از قرص گذشته باید آتش بکشیم

ویروس بچاپ را که ناشر شده است
با چاپ کتاب‌های صد‌من‌یک‌ بیت

از خون درخت سرو، تاجر شده است

نهریست به عمق یک وجب موج به موج
بی جوهر و جویای جواهر شده است

هر صفحه فدای طرح یک بیت خفیف
رسمی که به اشتباه دایر شده است

یک بیت برای اهل بیتش دارد
مردی که در این حوزه مشاور شده است

سالی دو هزار و چند مجموعه‌ی شعر
زخم ادبیّات معاصر شده است 1390