قدمهایت را می نویسم
که بر سقف می گذری
از پله های حیاط خلوت
پائین میایی
از دیوار اطاقم وارد می شوی
پرده ها را می وزانی
شیشه های پنجره را آهی می کشی تا کدر شوند، نا محرمان را.
***
سردم است.
نترسیده ام که سخت می لرزم
سردم است
از قطبی که تو آمده ای تا کنارم بنشینی
و آرام آرام
در تنم فرو روی
  جایگزینم شوی:
شنوایی ات جای گوش هام
بینایی ات جای چشم هام
دست هایت
که می نویسند
و فردا این شعر، به ناحق،
با امضای مهرشاعر
منتشر خواهد شد.